چهارم آبان‌ماه سالروز اصابت موشک به مدرسه راهنمایی شهید پیروز بهبهان است که به جرأت می‌توان آن را ناجوانمردانه‌ترین حمله به یک مدرسه در سراسر جهان دانست.

ساعت پنج بعد از ظهر چهارم آبان ماه سال 62 بود، زنگ ورود به کلاس‌های درس نواخته شد، دانش‌آموزان همگی به کلاس‌های خود رفتند، هیچ‌کس نمی‌دانست که تا دقایقی دیگر فاجعه‌ای به‌وقوع خواهد پیوست که تا قیام قیامت فراموش نخواهد شد، معلمان یکی پس از دیگری بر سر کلاس‌های درس خود حاضر شدند. تعدادی نیز به‌دلیل زنگ ورزش در حیاط مدرسه مشغول به بازی فوتبال بودند جست و خیزهای کودکانه آنها توأم با سر و صدا حیاط مدرسه را پر کرده بود.

دانش‌آموزانی که در حیاط مدرسه مشغول بازی بودند اکثراً مجروح شده و دچار شوک شده بودند عده‌ای گریه می‌کردند عده‌ای بهت‌زده به در و دیوار مدرسه خود نگاه می‌کردند اکثریت اتاق‌های کلاس‌ها فرو ریخته بود.

دانش آموزان شهید دفاع مقدس در میان شهدای سرافرازمان از جایگاه ویژه ای برخوردارند، نوجوانانی که با پاکی و مظلومیت به دیدار خدا شتافتند.


*عمق فاجعه...

عمق این فاجعه به حدی بود که بنیانگذار انقلاب اسلامی و حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در خصوص آن صحبت کرده و آن را حادثه‌ای بسیار تلخ و دردآور توصیف کرده‌اند.

کشورهای خارجی نیز که این حادثه را دیده و شنیدند از آن ابراز تعجب کرده و مبهوت مانده و به عمق حادثه و قساوت قلب صدام و مزدورانش گواهی دادند.

اما مردم ما با دیدن این صحنه‌های غیر انسانی، با انگیزه‌ای بالاتر به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل رفته و نتیجه آن پیروزی خیره کننده در پایان همان سال در عملیات خیبر بود.

این حقیقت است، در فاجعه دلخراش مدرسه راهنمایی شهید پیروز بهبهان، 69 دانش‌آموز به همراه چهار معلم و یک خدمتگزار به شهادت رسیدند.

شدت انفجار این موشک به حدی بود که بدن شش تن از دانش‌آموزان مظلوم به گونه‌ای متلاشی شده بود که تنها تکه‌هایی از لباس‌هایشان به‌دست آمد، همچنین 130 نفر از دانش آموزان و 10 نفر از معلمان مجروح شدند.

تنها یک نفر از دانش‌آموزان این کلاس شهادت زنده ماند و واقعه را شرح داد اما او نیز طاقت نیاورد و بارها رهسپار جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شد تا اینکه در سال 1365 در عملیات کربلای 5 به جمع باصفای معلمان و همکلاسی‌های شهیدش پیوست.

ایجاد موزه دفاع مقدس در بهبهان با استفاده از پتانسیل آثار به جا مانده از شهدای بسیار گرانقدر این مدرسه، شهدای عزیز بهبهان در جبهه‌های نبرد، آثار فرماندهان بزرگ شهید بهبهانی، خیل شهیدان شیمیایی و انبوه نیروهای بسیجی با خاطرات دیدنی و شنیدنی‌شان و همچنین ایجاد یک اثر به یاد ماندنی و منحصر به فرد در یکی از میادین ورودی شهر به منظور پاسداشت یاد و خاطره آن عزیزان معصوم  و ارائه درس مقاومت با الهام گیری از این واقعه در دروس مقاطع راهنمایی  از اقداماتی است که می‌توان در بزرگداشت و گرامیداشت شهدای مدرسه پیروز بهبهان از سوی مسئولان برنامه‌ریزی و اجرایی شود.


*اسامی شهدای بمباران مدرسه پیروز بهبهان

شهدای معلم: محمدطاهر خلفیان، منصور آموزش، نجفعلی ویسیان، عبدالرسول صمدی، خدمتگزار و عبدالرسول نژاد صادقی.

شهدای کلاس اولی: محمدرضا بهادری، سعید پسندیده، کورش پورشریف، احمد حاجوی، علیرضا دانایی، مهدی رنگین کمان، فرج‌الله رویین‌تن، ابراهیم رئیس‌پور، بهروز صفایی‌اصل و محسن مراحل.

شهدای کلاس دومی: حسین آغاجری، لطف‌الله اسماعیلی‌نسب، خسرو اقسام، کرم‌الله اکبرنژاد، وحید الهی، نادر امینی، اردلان بهرام‌فر، فضل‌الله پناهیان، حسین پیلم، سید جواد جلیل‌زاده، یونس جوزاک، عابدین حاجی‌زاده، عبدالله خدری، یدالله دالمن، مهدی دعاوی، فرخ دولتخواه، سید علیشاه دونده، بارونی رازقی، لطف‌الله رحمانی، تنگ برد سفید، فضل‌الله روانشادی، قربان زارعی، بابک زارعی قنواتی، علیمراد شاکری طلاگه، اردشیر شبانی ابولی، محمدحسین شجاع الدینی، بهروز شجاعی، قدرت‌الله شجاعی، یدالله شیرعلی، عیسی طیبی عبادار، سید حسین عبایی باقری، مسعود علویان، نورالله عوض‌نژاد، سیف‌الله فرازمند، محسن قدیمی، تورج قناطیر، خسرو قنواتی، محمدرضا قنواتی، بهروز قیصرزاده، غلامرضا کرم‌پور، نعمت‌الله گچ کوبان، فرخ لایق، پرویز ماهی‌زاده، عبدالرحیم مسکنتی، عبدالرحیم مشیدی، شهراد معمار، محمدرضا مکاری‌مقدم و شاهپور مکرمیان.