رئیس سازمان امنیتی رژیم سابق لیبی در تشریح آخرین ساعات حیات دیکتاتور مقتول اعلام کرد: قذافی همواره می‌نوشت و ملاحظاتی یادداشت می‌کرد و هرگز نجنگید.

به گزارش مهر به نقل از پایگاه میدل ایست آنلاین، «منصور ضو» رئیس سازمان امنیت رژیم سرنگون شده قذافی که هم اکنون در مصراته زندانی است، گفت: حکم دادگاه بین المللی کیفری سبب شد که قذافی و فرزندانش در لیبی بمانند و راه فراری نداشته باشند.

وی افزود: معمر قذافی مردن را به محاکمه در دادگاه بین المللی ترجیح می‌داد. این در حالی است که سیف الاسلام و معتصم فرزند دیگرش اصرار داشتند که پدرشان درلیبی بماند و این اصرار از سوی سیف الاسلام بیشتر بود، اما عبدالله السنوسی رئیس اطلاعات قذافی خواستار خروج وی (قذافی) از لیبی بود، ولی برنامه خاصی ارائه نمی‌داد.

ضو بیان کرد: قذافی از ۲۵ آوریل که نیرو‌هایش از مصراته بیرون رانده شدند به خوبی می‌دانست که کارش تمام است و بنابراین بسیار عصبانی بود.

رئیس سازمان امنیت رژیم سابق لیبی می‌افزاید: قذافی به شدت زیر فشار بود، زیرا همه دوستان غربی‌اش از سیلو برلوسکنی نخست وزیر ایتالیا گرفته تا نیکلا سارکوزی رئیس جمهوری فرانسه، تونی بلر نخست وزیر سابق انگلیس و همچنین رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه ورا از دست داده بود و احساس سرخوردگی شدیدی می‌کرد، زیرا گمان نمی‌کرد دوستان نزدیکش چنین رفتاری با وی داشته باشند.

ضو بیان کرد: قذافی پس از فرار از طرابلس ابتدا در هتلی در سرت مستقر بود، اما با رسیدن نیروهای شورای انتقالی لیبی به اطراف سرت در نیمه دوم ماه سپتامبر، مجبور شد محل اقامت خود را به صورت روزانه تغییر دهد تا مکان اختفایش کشف نشود.

این عضو رژیم سابق لیبی افزود: معتصم قذافی نبرد‌ها در سرت را رهبری می‌کرد و سیف الاسلام هرگز به سرت وارد نشد و از ۲۷ آگوست در بنی ولید باقی ماند.

ضو بیان کرد: نیروهای قذافی زیر آتش شدید نیروهای وابسته به شورای انتقالی نابود می‌شدند به ویژه اینکه داوطلبانی از سرت هم به یاری آن‌ها آمده بودند.

وی افزود: قذافی همواره می‌نوشت و ملاحظاتی یادداشت می‌کرد و بیشتر چرت می‌زد، این معتصم بود که نیرو‌ها را رهبری می‌کرد، قذافی اصلا نجنگید، زیرا مردی مسن بود.

ضو بیان کرد: در روز ۱۹ اکتبرهنگامی که کوی شماره دوم سرت به عنوان آخرین پناهگاه قذافی سقوط کرد وضع مایوس کننده‌ای برای قذافی به وجود آمد و تصمیم وی برای حرکت به سمت جنوب و وادی الجرف اشتباه فاحشی بود، این فکر معتصم بود.

وی افزود: یک کاروان شامل ۴۵ دستگاه خودرو و ۱۶۰ تا ۱۸۰ مرد جنگی که برخی از آن‌ها زخمی بودند قرار بود که ساعت سه و نیم صبح ۲۰ اکتبر حرکت کنند، اما به علت آماده نبودن برخی از افراد معتصم چند ساعت به تاخیر افتاد، زمانی که خورشید طلوع کرد، ناتو توانست مکان کاروان را کشف و به آن حمله کند و نیروهای شورای انتقالی برای تکمیل کار آن‌ها وارد عمل شدند.