محوطهی تاریخی «چغازنبیل» در شوش نخستین اثر تاریخی بود که در 19 اردیبهشت 1358 و با تلاشهای مرحوم شهریار عدل در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید
کارگاه مرمت محوطه میراث جهانی «چغازنبیل» به منظور شروع مرمتهای دورهای مورد نیاز تجهیز شد.
علیرضا رازقی، رییس پایگاه میراث جهانی چغازنبیل با اعلام این خبر اظهار کرد: تجهیز کارگاههای چغازنبیل برای انجام مرمتهای مورد نیاز، قبل از فصول بارش در روزهای گذشته انجام شد.
وی گفت: مطالعات مربوط به کنترل کیفیت مواد و مصالح مرمتی برای تولید خشت، ملات و کاهگل توسط بخش مطالعات آزمایشگاهی پایگاه میراث جهانی «چغازنبیل» و «هفت تپه» قبل از این صورت گرفته است.
او با اشاره به چگونگی مراحل تجهیز گفت: پس از تایید خاک و ترکیب، پیشنهاداتی نیز برای تولید مصالح مرمتی تهیه خاک مورد نیاز انجام شده است. در این دوره تمرکز مرمتها روی دو بخش بنای زیگورات و کاخ آرامگاهها صورت میگیرد.
رازقی ادامه داد: علاوه بر این در پایشهای صورت گرفته سال 94 مطالعات جامعی دربارهی وضعیت ناودانهای تاریخی موجود در زیگورات چغازنبیل به عنوان یکی از عوامل مهم بقا و حیات این بنا و همچنین امکان سنجی میزان اثر بخشی آنها با توجه به گذشت زمان بسیار طولانی از ساخت آنها، در هدایت و کنترل آب ناشی از باران صورت گرفت.
مدیر پایگاه جهانی چغازنبیل اضافه کرد: طرح مرمت و ساماندهی تعدادی از این ناودانها پیش از شروع فصل بارش تهیه شده است و براساس برنامهریزیهای صورت گرفته اقدامات مرمتی آنها در روزهای آینده آغاز میشود.
محوطهی تاریخی «چغازنبیل» در شوش نخستین اثر تاریخی بود که در 19 اردیبهشت 1358 و با تلاشهای مرحوم شهریار عدل در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید. اهمیت این محوطهی تاریخی به عنوان مهمترین اثر به جایمانده از دوران حکومت ایلامی، قدمت ٣٠٠٠ سالهی آن همراه با جاذبههای طبیعی از جمله عوامل مؤثر در به ثبترسیدن این مجموعه بهعنوان میراث جهانی بودهاند.
فرسایش طبیعی و خسارتهای ناشی از جنگ ایران و عراق، آسیبهای فراوانی را متوجه این شهر کهن کرد. برای جلوگیری از تخریب هر چه بیشتر این منطقه، در سال ١٩٩٨ میلادی، توافقی بین سازمان میراث فرهنگی ایران، یونسکو، بنیاد اعتباری ژاپن و مؤسسهی «کراتره» فرانسه (مؤسسهی بینالمللی حفاظت از بناهای خشتی)، برای اجرای طرح مطالعاتی حفاظت و مرمت محوطهی تاریخی چغازنبیل در زمینههای مختلف علمی صورت گرفت. در راستای اجرای این طرح، یک پایگاه دائمی پژوهشی شامل آزمایشگاه، بخش حفاظت و مرمت، کتابخانه، بخش رایانهای و بخش مطالعات سفال در قسمت اداری موزهی هفتتپه ایجاد و تجهیز شده است.