تبدیل بقایای برنج از تهدید محیطزیست به مواد اولیه ارزشمند با مکانیزاسیون
مهدی کاکائی اظهار کرد: تدوین و اجرای راهکارهای عملی برای ارتقای سطح مکانیزاسیون استان در حوزه مدیریت و حفظ بقایا در مسیر تحقق کشاورزی پایدار با بهرهگیری از فناوریهای نوین ضرورتی انکارناپذیر است.
این محقق خوزستانی بر ضرورت تحول در مدیریت بقایای کشاورزی تاکید کرد و افزود: پاسخ به چالش بقایای مزارع برنج خوزستان در گرو گذار از روشهای سنتی و اتکا به راهحلهای نوآورانه است.
وی توضیح داد: باید بتوانیم این ظرفیت عظیم را از حالت تهدید برای محیطزیست به فرصتی برای توسعه صنایع تبدیلی و تقویت کشاورزی پایدار تبدیل کنیم.
کاکائی با تشریح راهکارهای اجرایی خاطرنشان کرد: استفاده از دستگاههای ریک و بستهبندی برای جمعآوری کاه و کلش، همراه با به کارگیری خاکورزهای حفاظتی میتواند تحولی اساسی در مدیریت بقایای کشاورزی استان ایجاد کند.
وی با اشاره به جایگاه خوزستان به عنوان یکی از برترین مناطق تولید برنج کشور تصریح کرد: با توجه به چالش نبود دستگاه جمعآوری کاه و کلش در استان، استفاده از دنبالهبندهای موجود در منطقه به عنوان یک راهکار فوری با اعمال اصلاحات لازم پیشنهاد میشود.
این محقق خاطرنشان کرد: همچنین استفاده از کمباینهای مجهز به سامانه کاهخردکن، به عنوان بهترین پیشنهاد علمی و نمونه موفق در کشورهای توسعهیافته از جمله چین و هند برای بهبود مدیریت بقایا توصیه میشود.
کاکائی در بخش دیگری از سخنان خود به پیامدهای منفی آتش زدن بقایا اشاره کرد و گفت: این اقدام اثرات مخربی بر تخریب سطح اراضی، تولید آلایندههای جوی، تهدید سلامت انسان و نابودی موجودات زنده دارد.
وی با بیان اینکه مدیریت هوشمند، پسماند را به دارایی تبدیل میکند تاکید کرد: با بهکارگیری روشهای نوین، کاه و کلش برنج از حالت یک چالش زیستمحیطی خارج شده و به مواد اولیه ارزشمندی مانند خمیر کاغذ و گلدانهای سلولزی تجزیهپذیر تبدیل میشود که خود بستری پایدار برای کشت نشاء فراهم میکنند این چرخه اقتصادی، نمادی عملی از کشاورزی چرخشی و پایدار است.
