محسن بابادی اظهارکرد: همه مردم خوزستان و عده کثیری از اهالی استان های همجوار از جمله بوشهر، چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویراحمد، لرستان، ایلام، اصفهان و بسیاری دیگر از مناطق کشور و حتی اقصی نقاط جهان، طرفدار تیم های نفت آبادان و نفت مسجدسلیمان بوده و یکی از مهم ترین دلایل آن نیز اولین بودن دو شهر آبادان و مسجدسلیمان است. دو شهری که منابع زیرزمینی و خدادادی و وجود صنایع مختلف در آن ها، از یکصد سال قبل چرخ اقتصاد مملکت را می چرخانده اما متاسفانه اکنون و پس از یک قرن، از آن همه شکوه و جلال، جز دو تیم فوتبال هیچ دلخوشی دیگری برای مردمان شان نمانده است

وی ادامه داد: در میان این همه تورم، گرانی، گرما، سیل، بیکاری و اخیرا بیماری کرونا، تنها نقطه امید این مردم و البته تمامی استان، دو تیم طلایی پوشی هستند که بر اثر بی پولی و عدم حمایت مسئولان، همچون تیم های شاهین، دیهیم، جنوب، استقلال اهواز و چندین تیم بزرگ و ریشه دار دیگر استان در حال متلاشی شدن بوده و توسط تیم های تازه تاسیس شده اما متمول لیگ برتر به سخره گرفته شده و در هر بازی حسابی گلباران می شوند.

این کارشناس بیان کرد: اگر مسئولان سیاسی، امنیتی و ورزشی استان از شرایط این تیم ها مطلع اند، چرا هیچ اقدامی برای بهبود شرایط شان انجام نمی دهند؟ اگر هم در جریان مشکلات آن ها نیستند، الان که دیگر متوجه شده اند، چرا ساکت نشسته و به حل مشکل ورود نمی کنند؟ اگر این دو تیم و استقلال ملاثانی را نمی خواهند، واضح و شفاف به مردم بگویند که تکلیف خود را بدانند و حداقل با گرفتن شماره حساب این باشگاه ها و واریز وجوهات، خودشان فکری به حال تیم های مورد علاقه شان کنند. اگر هم معتقدید که این تیم ها سبب تفریح، آرامش و امنیت این استان مرزی و محروم می شوند که باید هرچه سریع تر حمایت شوند.

وی افزود: واقعا در استانی به این بزرگی با این همه امکانات و منابع مالی و خدادادی که تامین کننده بخش عمده ای از درآمد کشور است، 40 میلیارد تومان پول پیدا نمی شود که صرف حل مشکلات این تیم ها شود؟ یا باید کاسه گدایی به سمت وزارت نفت و اسپانسر ها دراز کنند تا از پسِ هزینه ناهار، شام، آب معدنی و لباس ورزشی خود برآیند؟ چرا کسی به فکر این تیم ها، ورزش استان و این همه جوان علاقه مند و پرشور نیست؟ مشکلات این تیم ها به حدی زیاد است که به زودی تیم های نفت آبادان و مسجدسلیمان به لیگ پایین تر سقوط کرده یا حتی منحل می شوند و استقلال ملاثانی نیز از صحنه روزگار محو شود.

بابادی گفت: آیا مسئولان می دانند خوابگاه بازیکنان شهرستانی استقلال ملاثانی کجا است و غذا و محل استحمام آن ها چه شرایطی دارد؟ آیا می دانند وضعیت زمین تمرینی نفت مسجدسلیمان به چه شکل است که مجبور می شوند پس از هر بارندگی، برای یک نیمه زمین در اهواز به فلان اداره یا متولی زمین التماس کنند که یک ساعت زمین در اختیارشان بگذارد؟ آیا از مبلغ قرارداد و دریافتی بازیکنان این سه تیم تا به این جای فصل اطلاعی دارند؟ مثلا در لیگ حرفه ای و بالاترین سطح فوتبال کشور هستیم اما امکانات و بودجه سه تیم یاد شده به اندازه یک تیم دسته سومی بعضی استان های دیگر هم نیست. آن چه تا کنون این تیم ها را سر پا نگهداشته، غیرت، تعصب، ذات فوتبالی و تلاش های شبانه روزی زحمت کشان و دلسوزان این تیم ها با دست خالی به عشق فوتبال استان بوده است و بس.

این کارشناس با بیان این که نابودی فوتبال خوزستان در حال کلید خوردن است، عنوان کرد: پس از مسئولان استان انتظار می رود سریعا به داد این تیم ها برسند و نگذارند قدمت و آبروی یکصد ساله فوتبال استان در آسیا و کشور ذره ای خدشه دار و لگدمال شود. همه این ها شدنی است، به شرطی که بخواهیم. امیدوارم مسئولان سیاسی، امنیتی و ورزشی استان با تشکیل جلسات ستاد بحران به حل این بحران ویران کننده ورزش و و دلخوشی جوانان استان کمک نموده و در اولویت جلسات هفته بعد خود قرار دهند، چرا که زمان به سرعت به ضرر ورزش خوزستان در حال سپری شدن است و ورزش استان که فوتبال گل سرسبد آن است، به زودی نابود می شود.