مجلس در سال ۸۶ دستگاه‌های دولتی را از تیم‌داری در بخش حرفه‌ای فوتبال منع کرد و وزیر سابق نفت نیز بدون این‌که حرفه‌ای بودن لیگ برتر تایید شود یا خود را متعهد به انجام دیگر تبصره و ماده‌های موجود برای کمک به تیم‌های نفتی در ورزش حرفه‌ای بداند، خود را ملزم به اجرای قانونی دانست که منجر به افت و تنزل تیم‌های نفتی از جمله نفت آبادان و نفت مسجدسلیمان شد. البته خوانش همین قانون در وزارت صمت باعث شده که هر ساله تیم‌های تحت پوشش آن از جمله فولاد، سپاهان، ذوب آهن و پیکان بدون مشکل مالی در لیگ برتر تیم‌داری کنند اما اجرای فوری آن در وزارت نفت باعث شده که اکنون تیمی چون نفت آبادان در گیر و دار مشکلات ریز و درشت بوده و دائما با اعتصاب بازیکنان خود مواجه شود.
در تمام سال‌های اجرای این قانون دردساز، مشکل تیم‌های نفتی به صورت مُسکنی حل شد اما اکنون کار به جایی رسیده است که باشگاه نفت آبادان در لیگ بیست و یکم تنها باشگاهی است که ریالی از قرارداد بازیکنان و کادرفنی خود را پرداخت نکرده و باتوجه به این‌که نیم‌فصل اول به پایان رسیده است، طبق قانون موجود نیز شرایط فسخ یک‌طرفه برای هر یک از اعضای تیم نفت وجود دارد. موضوعی که می تواند فروپاشی این تیم محبوب و پرطرفدار را در بر داشته باشد.
نفت آبادان سال‌های بسیاری است که با وعده‌های پوچ مسئولان شهری و استانی مواجه است، مسئولانی که پس از هر برد تیم نفت به رختکن آبادانی‌ها می‌روند و با عنوان این‌که از هواداران اصلی نفت هستند، وعده کمک در اسرع وقت را می دهند اما بعد، دیگر خبری از کمک آن‌ها نمی‌شود. شرایط حال حاضر صنعت نفت آبادان آنقدر بحرانی است که حتی منصوریان سرمربی این تیم عنوان کرده که دیگر دوست ندارد هیچ مسئول آبادانی را ببیند و اگر مسئولی به رختکن آن‌ها برود، او از رختکن بیرون خواهد رفت.
در پی تصویب قانون منع کمک دستگاه‌های دولتی به بخش حرفه‌ای فوتبال، سال‌ها است که چشم مردمان شهرهای نفتی خوزستان به تدبیر و چاره‌اندیشی ۱۸ نماینده استان خود در مجلس و حتی نمایندگان استان‌های دیگر است تا با بررسی مجدد این قانون و پیگیری قوانین مثبتی که برای ورزش تصویب شده، به برون رفت تیم‌های نفت آبادان و نفت مسجدسلیمان از این شرایط بحرانی و اضطراری کمک کنند. کمکی که آنقدر دیر شده است که هر روز تیم‌های نفتی خوزستان را در گرداب مشکلات بیشتر فرو می برد.
شاید عمق فاجعه درباره نفت آبادان را باید همان ابتدای فصل متوجه می‌شدیم، جایی که عضو هیات مدیره این باشگاه عنوان کرده با وجود بدهی‌هایی که روی دست باشگاه باقی مانده، فقط ۴۸۰ هزار تومان در حساب این باشگاه نفتی وجود دارد. اما کسی این مهم را نه تنها باور نکرد، بلکه عده‌ای از عنوان چنین واقعیتی گله‌مند شدند و نوک پیکان انتقادات را به سمت وی گرفتند.
نفت آبادان در فصل گذشته لیگ برتر نیز یک نیم فصل خوب را پشت سرگذراند اما آنقدر مشکلات مالی بر این تیم ریشه‌دار غلبه کرد که حدود ۱۳ هفته نتوانستند طعم برد را بچشند و رفته‌رفته راه تنزل را در پیش گرفتند. این تیم در لیگ بیست و یکم نیز بعد از نتایج ضعیفی که به دلیل دیر بسته شدن تیم و نداشتن یک اردوی مناسب تدارکاتی پیش فصل به دست آورد، چند هفته‌ای است که با غیرت و تعصب بازیکنانش و تدبیر کادرفنی، برخلاف این‌که هنوز پولی دریافت نکرده‌اند، مسیر درست خود را پیدا کرده است اما وعده هایی که هیچ وقت رنگ واقعیت و تحقق به خود نگرفتند، باعث شد آبادانی‌ها برای دومین بار دست به اعتصاب بزنند؛ یعنی هر فصل که نفت آبادان قصد داشت جوانه بزند، رشد کند و به تیمی مقتدر و دلخواده هوادارانش تبدیل شود با وعده‌های پوچ، ریشه آن را خشکاندند.
باتوجه به وضعیت حال حاضر باشگاه نفت آبادان مشخص نیست چه آینده‌ای در لیگ بیست و یکم در انتظار این تیم است. هرچند که مجدد بازیکنان نفت اعتصاب خود را می‌شکنند و به تمرینات و مسابقات بر می‌گردند اما چه کسی پاسخگوی روح آزرده این بازیکنان و خانواده‌های آن‌ها است که چشم انتظار این هستند که پولی به سفره آن‌ها برده شود.
اکنون که با تغییر مدیریت ورزش خوزستان، روح جدیدی به ورزش استان دمیده شده است، وقت آن رسیده که با همفکری ۱۸ نماینده خوزستان و جلسات همراه با خروجی مناسب با وزیر ورزش و وزیر نفت، گره مشکلات تیم‌های نفتی خوزستان باز شود تا مردم دو شهر آبادان و مسجدسلیمان نیز برای یک بار که شده از این فوتبال لذت ببرند.
