تیم فوتبال فولاد خوزستان در بین سه تیم لیگ برتری خوزستان، غیربومی‌ترین تیم مهد فوتبال ایران است.
خوزستان که در لیگ برتر با تیم‌های فولاد، صنعت نفت آبادان و نفت مسجدسلیمان، پس از تهران دارای بیشترین تیم در لیگ حرفه‌ای ایران است، در حال حاضر با ۶۳ غیربومی در لیگ بیستم حضور دارد.
هر چند در فوتبال حرفه‌ای شاید چندان بازیکن بومی و غیربومی مطرح نباشد و حضور چند بازیکن غیربومی با کیفیت می‌تواند به تقویت یک تیم کمک کند اما با وجود استعدادهای خوب و فراوان فوتبالی در خوزستان، این مهم برای این استان صدق نمی‌کند و حضور ۶۲ غیربومی در فوتبال خوزستان، اجحاف در حق بازیکنان، مربیان و مدیران خوزستانی است.
این‌که در تیم فولاد ۲۸ غیربومی و در نفت مسجدسلیمان ۲۵ غیربومی حضور داشته باشد، نه تنها دردناک و برای فوتبال خوزستان نگران‌کننده بوده، بلکه نشان از عدم مدیریت لازم در این زمینه دارد.
خوزستان که از دیرباز تاکنون با معرفی ستاره‌های ملی و باشگاهی زیاد ثابت کرده که همیشه یک پای قدرت فوتبال ایران بوده، مدت‌ها است که وضعیت فوتبال آن دیگر مثل سابق نیست و بازیکنان و مربیان غیربومی چنان فوتبال این استان را در احاطه خود درآورده‌اند که استعدادهای ناب خوزستانی سرخورده و نیمکت‌نشین و حتی تعدادی از این استعدادها در سنین پایه نیز برای بهتر دیده شدن، راهی استان‌های دیگر شده‌اند.
البته طبیعتا خوزستان در پست‌هایی دچار ضعف است که تیم‌های لیگ برتری‌اش نیز برای رفع این نقیصه باید از استعدادهای استان‌های دیگر استفاده کنند ولی در لیگ بیستم در تیم فولاد با آن آکادمی مدرن در فوتبال ایران و آن همه امکانات و تجهیزات فراوان و حتی نفت مسجدسلیمان که فوتبال از این شهرستان به ایران اشاعه پیدا کرده، شاهد حضور بازیکنانی غیربومی هستیم که نه تنها سطح فنی‌شان از فوتبالیست‌های استان بالاتر نیست، بلکه به دلایلی از جمله هزینه‌هایی که صرف جذب آن‌ها شده و باید هر طور که شده بازی داده شوند؛ باعث نیمکت‌نشین شدن خوزستانی‌ها شده‌اند. شاید این رویکرد و سیاست در لیگ فعلی به این تیم‌ها کمک کند ولی با خروج این بازیکنان و مربیان غیربومی از فوتبال استان، در آینده نزدیک ضربه مهلکی بر پیکره مهد فوتبال ایران وارد خواهد شد.
البته در بین سه تیم لیگ برتری خوزستان، نفت آبادان با ۱۰ غیربومی، در رده سوم قرار دارد و نمی‌توان منکر این مهم شد که نفتی‌ها با دقتی که در به کارگیری غیربومی‌های کارآمد و توانمند به طور مثال در خط دروازه داشته‌اند، این نفرات تا این جای کار به خوبی به این تیم برای بهتر شدن کمک کرده‌اند. پس در صورتی تیم‌های خوزستانی می‌توانند از بازیکن غیربومی استفاده کنند که همانند آن بازیکن در فوتبال خوزستان نباشد و با جذب نفر جدید هم به فوتبالیست‌های استان در آن پست برای بهتر شدن کمک کنند و هم این که آن بازیکنان در نتیجه‌گیری تیم‌هایشان تاثیرگذار باشند.
باتوجه به این که کارخانه بازیکن‌سازی را به خوزستان لقب می‌دهند، به نظر می‌آید با مدیریت استعدادها و بهای بیشتر به مربیان بومی، خوزستان نه تنها می‌تواند از استعدادهای خود در همین استان بهره ببرد، بلکه می‌تواند با صادر کردن بازیکن به تیم‌های دیگر به درآمدزایی خوبی نیز برسد.
در زیر آمار غیربومی‌ها در سه تیم لیگ برتری خوزستان را می‌بینید.
فولاد خوزستان با ۲۸ غیربومی
سعید آذری (مدیرعامل)، جواد نکونام (سرمربی)، داوود قاضی‌نور (معاون اجرایی)، حمیدرضا رجبی، یوسو و دانی (مربی)، محمد منتظری (آنالیزور)، مسعود اکبری (عکاس)
بازیکنان:
موسی کولیبالی، آیاندا پاتوسی، لوسیانو پریرا، احسان مرادیان، ساسان انصاری، شروین بزرگ، مهران درخشان مهر، فرشاد احمدزاده، محسن فروزان، محمد آبشک، محمد قاسمی‌نژاد، محمد میری، محمد زبیر نیک‌نفس، وحید حیدریه، سینا زامهران، بهزاد دودانگه، سیدمهران موسوی، سینا شاه‌عباسی، محمدرضا عباسی و حسین ابراهیمی
نفت مسجدسلیمان با ۲۵ غیربومی
سیدمجتبی حسینی (سرمربی)، مجید محافظت کار، مهدی خانه آباد، مهدی نامجو و عمار پاکزاد (مربی)، صادق عطاریان رضوی (آنالیزور)
بازیکنان:
امیرحسین باقرپور، میثم تهیدست، احمد گوهری، مهدی ایزدی، بهروز نوروزی‌فرد، فرهاد مجد کرمانشاهی، سجاد جعفری، سعید کریمی، رضا خانی، نیما انتظاری، محمدمهدی محبی، محمدرضا مرادی، فرید بهزادی کریمی، سیروان باقرپور، محمد جلیلی، محمدمهدی امیری، مهران امیری، مصطفی نائیج پور، حسین گودرزی، ساسان حسینی و محمد مشایخ
نفت آبادان با ۱۰ غیربومی
امیرحسین پیروانی (مربی)
بازیکنان:
فرزین گروسیان، محمدحسین زواری، حامد فلاح‌زاده، مهدی حنفی، امیرحسین فرهادی، رضا خالقی‌فر، امیرحسین یگانه، علیرضا آقا براری و محسن آقایی.
