حجت الاسلام و المسلمین امین زارعی مشهور به حجت الاسلام زرین، درخصوص شخصیت والای حضرت امام حسن عسکری (ع) گفت: حضرت امام حسن عسکری (ع) در جایی میفرمایند «هرکس که با خدا انس بگیرد از حالت انسان‌ها دور میشود».

وی افزود: بعضی‌ها تفسیر نامناسبی از این حدیث دارند و می‌گویند اگر اینطور است و می‌خواهیم آدم خوبی شویم، باید روابط اجتماعی را تعطیل کنیم؛ در صورتی که منظور حضرت توحید واقعی است. ایشان نمی‌گویند که از مردم فاصله بگیرید، بلکه منظورشان این است که انسان مانوس با پروردگار، وقتی مردم را نگاه میکند تماما تجلیات الهی را می‌بیند. یعنی چشمش از دیدن چیز‌های کوچک به دیدن چیز‌های بزرگ ارتقاء یافته است. سیره و جهت امامت ائمه و همچنین جهت رسالت انبیاء هم این است که به ما انسان‌ها بفهمانند، به هرآنچه که آن‌ها نظاره می‌کنند چیزی جز زیبایی‌های الهی نمی‌بینند.

این کارشناس مذهبی اظهار کرد: زندگی و شخصیت امام یازدهم شیعیان توحید محض است، یعنی ما اگر بخواهیم با شخصیت ایشان آشنا شویم ابتدا باید توحید را بشناسیم. وگرنه هرچه از ایشان بگوییم فقط نقل قول توخالی و پوچ است. درکل توحید منبع شناخت ائمه معصوم (ع) است، زیرا آن‌ها تجسم توحید در زمین هستند. همانطور که در روایات شریف از رسول اکرم (ص) ذکر شده که «امام علی (ع) در کالبد جسمانی هستند، اما از لحاظ نفسانی و وجودی چنان رشد و تعالی داشته اند که در ذات الهی متحیر و محو شده اند». امام حسن عسکری (ع) هم همینگونه هستند.

وی ادامه داد: امام حسن عسکری (ع) زندانبانی داشتند که بسیار بسیار حضرت را اذیت میکردند. همانطور که می‌دانید امام در سامرا (سُرمَن رَای) یعنی منطقه‌ای که دشت و جنگل و حیوانات داشت و هرکس وارد آنجا میشد، چشمش از زیبایی و عظمت آن مکان برق میزد، اقامت داشتند. آن زندانبان یک روزی اجازه قتل امام را از امرای خود گرفت به همین دلیل امام حسن (ع) را دستبند زد و با اوضاع خیلی بد به داخل این دشت برد و ایشان را رها کرد تا حیوانات درنده امام را بدرند. اما امام در آن زمان هم هیچگونه تعرضی به زندانبان نکردند، زیرا غرق در ذات و توحید الهی بودند و همین عمل را هم از جانب خدا می‌دانستند. در نتیجه مشغول نماز شدند و حیوانات هم به جای حمله، دور ایشان جمع شدند تا از حال توحیدی آن حضرت استفاده کنند.

حجت الاسلام زرین تشریح کرد: یکی از بزرگان نقل میکرد که «در منزلمان دو بلبل داشتیم، اما هیچوقت آواز نمی‌خواندند، یک روز آقای بهجت به منزل ما آمد و مشغول نماز شد، ما هم به ایشان اقتدا کرده و نماز خواندیم. همان موقع، این بلبل‌ها طوری آواز خواندند که من تاکنون آواز بلبل به آن زیبایی نشنیده بودم». علتش حال معنوی و وجود آیت الله بهجت است که بلبلان هم با ایشان هم ذکر شدند.

وی در خصوص راهکار‌هایی که میتوان از سیره امام حسن عسکری (ع) برای دفع بلا و رفع مشکلات فعلی بشر استخراج کرد گفت: هر وقتی که مصیبتی بر اهل بیت (ع) پیش می‌آمد، از وجود خود رها شده و به سمت دامان خدا میرفتند. ائمه ما درس خوانده نبودند، اما در همه زمینه‌ها عالم بودند. وقتی قلب انسان به ذات الهی متصل شود، علوم از او تراوش میکند. علم خطاپذیر است و روز به روز تغییر می‌کند، اما علمی که از جانب خداوند به قلب انسان نازل شود هیچوقت متوجه خطا نخواهد شد.

این روحانی تاکید کرد: راه برون رفت و دفع مشکلات، اول فهم عقلی توحید و بعد هم حرکت وجودی به سمت آن است. اگر انسان در تمام مشکلاتش به خدا پناه ببرد هیچ غم و غصه‌ای نخواهد داشت. خیلی از چیز‌هایی که در نظر ما مشکل است برای شخصی که متصل به خداوند است موضوع مهم و بزرگی نیست.

وی افزود: به طور مثال مصیبت عاشورا در چشم من فرد معمولی به معنای واقعی مصیبت است، اما خود سیدالشهدا (ع) هرچه به عصر عاشورا نزدیک‌تر میشدند، چهره شان مملوء از شادی میشد. این فهم توحیدی است، شاید مصائب روی بعد مادی انسان‌های مقرب به خدا اثر بگذارد، اما بعد روحی شان روز به روز به سمت تعالی پیش میرود و پیروز واقعی آن‌ها هستند.