مدیر پایگاه میراث جهانی سازه‌های آبی ـ تاریخی شوشتر از لایروبی ۳۴ هزار متر مکعب از نهر گَرگَر پس از ۲۰ سال خبر داد.

محمدرضا بهادری اظهار کرد: پروژه لایروبی نهر گرگر حدفاصل پل‌بند گرگر تا بندمیزان که مدت‌ها در دستور کار قرار داشت و روال قانونی اجرایی آن در حال انجام بود، از هفته گذشته آغاز شده است.

او با اشاره به این‌که حجم عملیات در این فاز حدود ۳۴ هزار متر مکعب است، افزود: بیش از ۲۰ سال بود که این حجم از لایروبی در این بخش از نهر گرگر اتفاق نیفتاده بود.

مدیر پایگاه میراث جهانی شوشتر از این پروژه به عنوان یکی از مهم‌ترین پروژه‌هایی نام برد که طی سال‌های اخیر در حوزه مربوط در حال انجام است و گفت: اجرای این پروژه یک کار جمعی است و همت گروهی را می‌طلبد.

او افزود: کارفرمای این پروژه سازمان آب و برق خوزستان است که تأمین اعتبار و انتخاب پیمانکار را انجام داده و پروژه تحت نظارت پایگاه سازه‌های آبی تاریخی شوشتر در حال انجام است.

بهادری در ادامه از پیگیری‌های حسین پنبه‌دانه‌پور فرماندار شوشتر، سردار گیلانی نماینده این شهرستان در مجلس شورای اسلامی، مهدی‌پور مدیر امور آب منطقه شمال خوزستان، غلامعلی شاهمرادیان رئیس شورای شهر شوشتر و عباس اسکندری‌نیا شهردار شوشتر در این زمینه تقدیر کرد و افزود: اقدامات و پیگیری‌های این افراد طی مدت اخیر بسیار کارساز و راه‌گشا بوده است.

او مدت زمان لازم برای اتمام این پروژه را حدود ۳۰ روز پیش‌بینی و اظهار امیدواری کرد با اتمام این فاز، بتوان در فاز بعدی با همت دوستان و ادارات مربوط، نسبت به جمع‌آوری فاضلاب‌های ورودی به نهر گرگر در بالادست بندمیزان و نیز در قسمت جنوبی نهر گرگر حدفاصل سازه‌های آبی اقدام کنیم و به این وسیله اقدامی اساسی را انجام دهیم تا تعهداتی که سازمان‌های مربوط و دستگاه‌های اجرایی به یونسکو داده‌اند، بعد از سالیان دراز محقق شود.

به گزارش ایسنا، براساس اعلام اداره‌کل میراث فرهنگی خوزستان، نهر گرگر (رودخانه دست‌کند گرگر) در دوره هخامنشی حفر شده است. این رودخانه در شمال شهر شوشتر، در محل بندمیزان از شاخه اصلی رودخانه کارون جدا شده و در روستای بندقیر در جنوب شوشتر دوباره به رود کارون می‌پیوندد. این اثر باستانی در تاریخ ششم اسفند ۱۳۸۵ با شماره ثبت ۱۷۵۹۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این نهر (رودخانه دست‌کند) به همراه ۱۵ اثر تاریخی دیگر شوشتر در نشست سالانه کمیته میراث جهانی یونسکو در ۲۶ ژوئن ۲۰۰۹ (۵ تیرماه ۱۳۸۸) در شهر سویل اسپانیا، با احراز معیارهای یک، ۲ و ۵ با عنوان نظام آبی تاریخی شوشتر به عنوان دهمین اثر ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره ۱۳۱۵ به ثبت رسید.